Het conceptverkiezingsprogramma staat vol goede rode en groene plannen. Bestaanszekerheid en klimaatverandering worden terecht geadresseerd. Maar hoe zit dat met de andere onderwerpen die lokaal relevant zijn? Kunnen onze raadsleden, wethouders en burgemeesters ermee uit de voeten?
Helemaal mooi
Maarten Divendal
Burgemeester van De Ronde Venen
‘Een reactie in maximaal 300 woorden op een conceptverkiezingsprogramma van 92 pagina’s is best lastig. Daarom is het helemaal mooi dat het programma een samenhangend geheel is.
Een belangrijk uitgangspunt in het programma is dat álle overheden hun werk goed moeten kunnen doen. Inwoners, bedrijven en organisaties hebben er niets aan als maatregelen en voorzieningen via wetgeving en regels terecht komen in een moeras van bureaucratie, onuitvoerbaarheid en niet samenwerkende overheden.
Het uitgangspunt, dat gemeenten in staat moeten worden gesteld hun werk goed te doen, komt in het programma goed naar voren. Het is wel zinvol om te benadrukken dat geld voor gemeenten geen doel op zich, maar noodzakelijk is om de ambities uit de rest van het programma waar te maken. Dat brengt de gewenste ‘betrouwbare overheid, die vertrouwen geeft’ ook weer dichterbij.
Met de nadruk in het programma op zaken als democratisering en het ruimhartiger faciliteren van volksvertegenwoordigers wordt daar verder invulling aan gegeven. Samenwerkende overheden prima, maar wel overheden die niet los zijn komen te staan van de samenleving. Dat vereist investeren in raads- en Statenleden en daarnaast de vele vormen van participatie. In die zin vind ik het goed dat het verkiezingsprogramma nadrukkelijk niet alleen gaat over inhoudelijke onderwerpen, maar juist ook over de wijze, waarop je als overheid dat samen met anderen handen en voeten geeft.
Dat alles kan alleen in een veilige omgeving. De uitgesproken ambitie om de capaciteit van de politie te vergroten is inderdaad nodig. Aanpak van ondermijning en op meer kleinschalig niveau inzetten op veiligheid vereist ook meer capaciteit voor gemeenten. Dat past bij alles wat in het programma staat over de samenwerking tussen de verschillende overheden en gemeenten in staat stellen hun werk te doen.’
De nieuwe fractie kan aan de slag!
Björn Rommens
Fractievoorzitter in Roosendaal
‘Het conceptprogramma laat zien hoe Nederland kan zijn als we dingen op een andere manier gaan doen. De belangrijkste vraag die we onszelf moeten stellen is: is het uiteindelijke programma duidelijk en begrijpelijk voor iedere inwoner van Nederland? Naast de inhoud gaat dat ook over taal. Dus snappen mensen wat het woord bestaanszekerheid inhoudt én begrijpen ze dat investeren in klimaat ook een vorm van bestaanszekerheid is? Er staat veel in het conceptprogramma, dus het is onmogelijk om dat allemaal tegen het licht te houden. Daarom kijk ik naar twee onderwerpen, die mij aan het hart liggen en waar ik als raadslid tegen aanloop.
Over de hervorming van de jeugdzorg lees ik zinnige dingen. Als voormalig jeugdzorgjongere blijft voor mij echter één ding onbeschreven en dat is dat we af moeten van de tariefverschillen in de jeugdzorg. Een crisisbed zou in West-Brabant-West evenveel moeten kosten als een bed in West-Brabant-Oost. Naast deze vaste tarieven zou er ook gekeken moeten worden naar een vaste vergoeding voor als een crisisbed niet gevuld is. Het licht gaat nog steeds aan, de verwarming staat aan en er moet ook betaald worden voor de huur van het pand. Er zijn vaste kosten die doorlopen, maar waar sommige gemeenten nu geen rekening mee houden. Wat sowieso niet meer moet kunnen zijn de fifty-fifty betalingen, waarbij een aanbieder de helft van het tarief bij aanvang van de zorg krijgt en de helft wanneer de zorg positief is afgerond. Als we vanuit vertrouwen willen handelen naar onze inwoners, moeten we ook vanuit vertrouwen handelen naar zorginstellingen.
Dat herstel van vertrouwen vormt een belangrijk onderdeel van het programma. Voor de Participatiewet worden vergaande hervormingen voorgesteld. Wat mij betreft kunnen we niet snel genoeg beginnen met het schrappen van onzinnige regels waardoor mensen die wel mee willen doen, maar dat even niet kunnen, gekort worden op hun uitkering. De routes die in het conceptprogramma zijn zeker bewandelbaar. En dan wel in combinatie met een fatsoenlijk minimumloon, verbeterde positie van werknemers en stevigere sociale vangnetten. De GroenLinks-PvdA-fractie kan aan de slag!’
Mooi, maar wel een lange weg te gaan
Ingrid Wolsing
Wethouder in Montferland
‘Na het lezen van de passages uit het verkiezingsprogramma weet ik weer waarom ik lid ben van de PvdA en GroenLinks. Ik word er blij van, maar zie tegelijkertijd dat er nog een lange weg te gaan is.
Als je meer werk wil maken van een betrouwbare overheid en democratisering zullen we, ook als het over deze onderwerpen gaat, meer begrijpelijke taal moeten gebruiken. Daar moet veel meer aandacht voor komen en niet alleen als het over zaken als de Participatiewet of schuldhulpverlening gaat. Wil je mensen betrekken dan moet je ook hun taal spreken.
Bij wonen mis ik de investeringen. Onze woningbouwcorporaties willen graag aan de slag met allerlei plannen, maar zijn terughoudend vanwege hun liquiditeitspositie. De verhuurdersheffing is er af, maar ze moeten nu een nieuwe vorm van belasting betalen. Woningbouwcorporaties moeten geholpen worden om te bouwen en hebben dus gewoon geld nodig.
Dat de aanbestedingen in de zorg – ook jeugdzorg – moeten stoppen, mag wel wat stelliger worden benoemd. “Stoppen met Europees aanbesteden”, zoals in het programma staat, is wat mij betreft niet voldoende. Aanbesteden levert veel gedoe bij gemeenten en zorgaanbieders op, geeft volop ruimte aan zorgcowboys en is totaal onbegrijpelijk voor mensen die gewoon zorg nodig hebben. Je kan de tijd en geld dat aan aanbestedingen besteed wordt, veel beter steken in het leveren van zorg. Bied daarom de mogelijkheid om weer terug te gaan naar subsidieverstrekking.
Lokaal hebben we veel last van de dubbele vergrijzing en de sluiting van verpleeghuizen. Dementerende ouderen moeten steeds langer thuis blijven wonen met overbelaste mantelzorgers en eenzaamheid tot gevolg. Daar vind ik het programma ook wat vaag.’
Veel aandacht voor de regio
Lars Kockelkoren
Raadslid in Beekdaelen
‘In de regio Parkstad zijn we trots op het gepubliceerde conceptverkiezingsprogramma van GroenLinks-PvdA. In het programma, met een voorwoord van de Heerlense lijsttrekker Frans Timmermans, staan een aantal belangrijke speerpunten voor Zuid-Limburg.
De roodgroene combinatie wil de strijd aan met de lage levensverwachting en de hoge (energie)armoede in de regio. Zo pleit ze voor minimaal twintig jaar lang structureel budget voor het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid. Waar dit programma zich nu nog focust op Heerlen-Noord, zien we dit overigens graag uitgebreid naar het stedelijke gebied van Parkstad, waar uitdagingen van gelijke omvang heersen.
Verder zet GroenLinks-PvdA in op een gelijk voorzieningenniveau in heel Nederland, en wil ze daarom nadrukkelijk voor gerichte investeringen om de verschraling van het voorzieningenniveau in bijvoorbeeld Parkstad te keren. Het is een steun in de rug voor onze zorgagenda. Wij willen niet afbouwen, maar juist investeren in voorzieningen.
Ook pleit het landelijke programma voor een IC-verbinding naar Aken, en het maken van een begin met de inlossing van een historische ereschuld aan de regio – de inrichting en uitwerking van een rechtvaardige mijnschaderegeling voor de oude mijngemeenten. De combinatie van de juiste landelijke maatregelen en de aandacht voor onze (en andere regio’s) maken het tot een programma, waar we mee voor de dag kunnen komen.’
Beeld: Remko de Waal | ANP
