Een hectisch weekje was het weer. Onzekerheid over het stikstofakkoord, het terugtreden van onze gewaardeerde gedeputeerde Adnan Tekin, de Marokkaanse regering die geen trek heeft in het gestuntel van Ankie Broekers-Knol, Snel die toch bleef zitten, en het bericht dat de kosten van de Wmo echt zijn gestegen door de invoering van het abonnementstarief.
Niet heel gek dat er wat nieuws ondersneeuwde. Ook berichten met verstrekkende gevolgen. Zo willen de VVD en D66 het voorgenomen verbod op lachgas gaan torpederen. Dat zet je toch aan het denken. Juist een verbod op lachgas is iets waar lokale overheden al tijden naar smachten. Niet alleen worden de gezondheidsrisico’s steeds duidelijker, veroorzaken gebruikers en verkopers veel overlast, ook het aantal incidenten in het verkeer neemt schrikbarend toe.
Een biertje combineren met een ballonnetje is inmiddels in veel kroegen de normaalste zaak van de wereld. En ook als de kroeg gesloten is, levert de lachgaskoerier 24/7 patronen aan huis. Gemeenten signaleren een toename in het gebruik en de schade, maar hebben maar weinig middelen om hier iets aan te doen. Lachgas is namelijk niet verboden.
Dat het veel gemeenten menens is, bewijzen Arnhem en een aantal andere gemeenten. Daar proberen ze de verkoop van lachgas in de horeca en detailhandel op basis van de Wet Milieubeheer aan te pakken. Volgens deze wet is de verkoper verplicht om (mogelijke) gevaren voor mens en milieu te voorkomen of te beperken. In het geval van lachgas doet de verkoper dat duidelijk niet. Op etiketten van lachgastanks staat immers niet voor niets dat inhaleren niet de bedoeling is. En ook de verkoop en overlast op straat kan je met een aanpassing van de APV proberen te handhaven.
Het zijn goede en vooral dappere pogingen, maar het blijven semi-oplossingen. Lachgas op de lijst van verboden middelen zetten, is eigenlijk de enige echte oplossing. Verkoop, bezit en vervoer worden dan in één klap verboden, terwijl het gebruik voor medische doeleinden gewoon mogelijk blijft. Heugelijk was het daarom dat de staatssecretaris aankondigde precies dat te gaan doen. Maar voordat het voorstel goed en wel geland was, dreigden coalitiepartijen VVD en D66 het alweer af te schieten.
Volgens Kamerlid Antje Diertens – wie kent haar niet – valt het voorstel namelijk in de categorie met een mug op een olifant schieten. En dat moet je altijd proberen te voorkomen, vindt ze. Dat je daarmee alle signalen van de lokale overheid negeert, wetenschappelijk onderzoek ontkracht en louche handel weer ruim baan krijgt: ach, wie maalt erom?
Dus gaan we net zo lang door met lachgas totdat het aantal kinderen met hersenschade zo groot is geworden dat we er niet meer omheen kunnen. En gaat voorkomen is beter dan genezen voor deze generatie blijkbaar niet op. In plaats daarvan laat het kabinet onder aanvoering van VVD en D66 nu weer een uitgelezen kans liggen. Een uitgelezen kans om preventief schade onder jongeren te voorkomen, om louche lieden aan te pakken en om nu toch eindelijk eens te luisteren naar de lokale overheden. Het kabinet van de gemiste kansen, zo kunnen we Rutte III nu wel omschrijven.
Afbeelding: Ramon van Flymen | Hollandse Hoogte
