Terwijl er deze week eindelijk een regeerakkoord werd gepresenteerd en we binnenkort weer een ‘nieuw’ kabinet krijgen, ging het werk in de missionaire Kamer de afgelopen weken – zo goed als het kon – door. Over vrij fundamentele zaken bovendien: met twee initiatiefwetten wil Habtamu de Hoop de rechten van de LHBTI-gemeenschap beter borgen.
‘Homogenezing’ verbieden
Dat je in ons land moet kunnen zijn wie je wilt, is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend. Discriminatie van mensen uit de LHBTI-gemeenschap is helaas nog aan de orde van de dag.
Soms gaat dat bijna schaamteloos. Zo worden er ook in ons land zogenaamde conversietherapieën aangeboden. Daarbij worden jongeren die opgroeien in een religieuze omgeving, waar weinig tolerantie voor de LHBTI-gemeenschap is, ontmoedigd om hun eigen seksuele geaardheid of genderidentiteit te accepteren. Dat gaat vaak sturend en soms ronduit dwingend, zoals bij behandelingen die expliciet gericht zijn op het ‘genezen’ van iemands homoseksualiteit.
In veel landen zijn dergelijke praktijken – samengevat onder de noemer van conversietherapie – al langer verboden. Maar in Nederland is dat ondanks dat de Kamer daar om vroeg nog niet wettelijk geregeld. Habtamu de Hoop heeft het regeerakkoord niet afgewacht en werkt samen met D66, VVD, GroenLinks, SP en PvdD aan een initiatiefwet die conversietherapie verbiedt.
Die initiatiefwet zal in hoofdlijnen aan gaan sluiten bij wetgeving in andere landen. Dat wil zeggen, dat conversietherapieën die gericht zijn op minderjarigen of meerderjarigen in een afhankelijkheidspositie, strafbaar worden.
Artikel 1 Grondwet versterken
Wie dacht dat Habtamu de Hoop met die initiatiefwet alleen wel even zoet was, vergist zich. Zo is hij ook nog mede-indiener met D66 en GroenLinks van een initiatiefwet, waarmee aan artikel 1 van de Grondwet een passage wordt toegevoegd.
Artikel 1 gaat over gelijke behandeling en discriminatie. Daarin staat al expliciet genoemd dat discriminatie ‘wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook’ niet is toegestaan. De initiatiefwet voegt daar handicap en seksuele gerichtheid als specifieke non-discriminatiegronden aan toe. Daarmee moet vooral het signaal worden afgegeven, dat mensen ongeacht hun seksuele geaardheid of hun handicap erbij horen, en dat discriminatie op die gronden uit den boze is.
Niets ten nadele van de ijver van De Hoop, maar bij deze initiatiefwet stapt hij duidelijk in de sporen van zijn voorgangers. Het betreft namelijk de tweede behandeling (‘lezing’) van de wet in de Tweede Kamer, die al in 2010 is ingediend en de eerste keer door de Tweede en Eerste Kamer is aangenomen.
Inhoudelijk is het nu voorliggende wetsvoorstel identiek aan het eerder aangenomen wetsvoorstel. Maar omdat het een grondwetswijziging betreft moet die twee keer worden behandeld, met daartussenin een Kamerverkiezing. Nu dus. Bij deze tweede lezing is bovendien een twee derde meerderheid nodig. Het belooft daarom nog spannend te worden.
Afbeelding: Nico Garstman | ANP
Contactgegevens:
T: 070-3182792
E: [email protected]
