Het lijkt zo vanzelfsprekend: als jongerenwerker de behoefte van jongeren centraal stellen. Maar hoe logisch dit ook klinkt, de praktijk is vaak anders. In plaats van samen met de jongeren tot oplossingen te komen, kiezen gemeenten voor samenscholingsverboden en het uitdelen van boetes van overlast en sluiten ze de jongerencentra. Zo ook in Papendrecht waar raadslid Derya Yildiz-Karso daar stapje voor stapje verandering in probeert te brengen.
Jullie burgemeester was laatst bij het SBS-programma Burgemeester Undercover over precies dit onderwerp. Alle aandacht is goed, toch?
‘Het is goed dat er aandacht voor komt, maar op deze manier gaat toch weer over die vervelende jongeren die voor overlast zorgen. Weer uitgaan van het negatieve zonder echt het gesprek met ze te willen voeren. Aanpakken in plaats van luisteren. Een gemiste kans.’
Hoe moet het dan wel?
‘We hebben een motie aangenomen gekregen om de jongerenparticipatie te verhogen. Zorg ervoor dat jongeren uit verschillende groepen bij elkaar kunnen komen en mee kunnen doen aan activiteiten. Gezamenlijk een voetbalwedstrijd kunnen kijken of een podiumactiviteit organiseren.
Met alleen maar hard straffen gaat de overlast niet afnemen
En kijk naar de oorzaken. We hebben in Papendrecht iets van 100 hangjongeren. Waarom hangen zij op straat? Niet omdat het zo leuk is, maar omdat ze nergens heen kunnen en er niets te doen is. Vroeger hadden we de soos, maar die is gesloten. Benader ze dus positief, luister naar hun problemen en doe er dan wat aan.’
Maar dat gebeurt nu dus onvoldoende?
‘Niets negatiefs over de jongerenwerkers. Die werken keihard en organiseren festival na festival. En zo nu en dan een voetbaltoernooi. Wat heel goed is, maar het is de vraag of je daar de jongeren met de grootste problemen structureel mee bereikt. Het gaat er juist om dat je duurzaam en preventief in contact komt met die groep. Dat je op een laagdrempelige manier, desnoods door rond te lopen op straat, kwetsbare jongeren bereikt die niet uit zichzelf op je activiteiten afkomen. Jongeren met schulden of een verslaving en zonder startkwalificatie bereik je alleen als je ze actief opzoekt. Dus als je fysiek in de wijk aanwezig bent en de juiste taal spreekt.’
Klinkt goed, maar de PvdA heeft in Papendrecht 1 zetel en ook de andere progressieve partijen zijn niet groot. Hoe ga je dit soort sociaal opbouwwerk in een rechtse raad voor elkaar krijgen?
‘In ieder geval niet door te roepen dat het allemaal meteen anders moet. Het liefst wil ik morgen al een jongerencentrum. In principe is dat ook mogelijk. De gemeente stoot namelijk veel vastgoed af. Waarom krijgt dat geen maatschappelijke bestemming? Een motie met die strekking zou ik natuurlijk meteen steunen, maar ja daar gaat het college nooit in mee. Dus dat heeft geen zin.
Je kan beter met kleine stapjes naar je doel werken. Ik zoek echt de samenwerking op. Niet alleen met de oppositiepartijen, maar ook met de coalitiepartners. Dus heel simpel: “Volgens mij zien we dezelfde dingen gebeuren en willen we allebei dat er wat aan gebeurt. We denken alleen anders over de oplossing. Laten we onderzoeken wat het best werkt en hoe we jongeren verder helpen.” Ik weet zeker dat daar uitkomt dat er behoefte is aan een jongerencentrum. En dat het college daar dan niet omheen kan. Er komt weer een soos in Papendrecht, alleen duurt het wat langer.’
Afbeelding: Joyce van Belkom | Hollandse Hoogte
