Met het bijna aftreden van Stef Blok en de op het nippertje goed afgelopen soap rond Lili en Howick zal het niemand ontgaan zijn: het Haagse seizoen is weer begonnen. Naast de waan van de dag betekent dit uiteraard dat er weer beslissingen worden genomen die lokaal impact hebben. Senior beleidsmedewerker Ton Langenhuyzen licht er ook deze keer weer twee uit.
Moeizame aanbestedingen in de jeugdzorg
Onlangs bleek dat in 25 Noord-Hollandse gemeenten (waaronder Haarlem en Alkmaar) de aanbesteding van de jeugdbescherming en de jeugdreclassering mislukt is. Geen van de aanbieders is bereid om aan de voorwaarden die de gemeenten stellen te voldoen. Beter gezegd: ze willen wel zorg bieden, maar achten het geboden budget niet toereikend. Gemeenten moeten dus dieper in de buidel tasten.
Direct gevolg hiervan is onduidelijkheid. Onbekend is hoe en zelfs of er vanaf 2019 in deze gemeenten jeugdbescherming en -reclassering geboden gaat worden. Helaas is dit niet de eerste keer dat er zorgen zijn over de continuïteit door het mislukken van een aanbesteding. Vorig jaar wees de VNG al op de risico’s en vroeg men aandacht voor het feit dat aanbieders ook via subsidies jeugdbescherming kunnen bieden.
Het is de vraag of aanbestedingen in de Jeugdzorg wel werken
Toch is het weer misgegaan. Samen met CDA’er René Peters stelde Attje Kuiken vragen aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Allereerst horen ze graag wat het mislukken van de aanbestedingen nu precies gaat betekenen voor de jongeren in de 25 gemeenten. Maar ze willen ook een antwoord op de vraag of aanbesteden überhaupt wel het juiste middel is. Komt door aanbesteden niet de continuïteit van de jeugdzorg in gemeenten door heel het land in gevaar? Veel instellingen in de jeugdzorg verkeren immers in zwaar weer of staan op het punt van omvallen. Alle reden tot zorg. De antwoorden van de minister volgen binnenkort.
Duurdere postzegels, slechtere arbeidsomstandigheden
Met een krimpende markt en meer concurrentie is het niet zo gek dat de problemen op de postmarkt toenemen. Terwijl we met zijn allen steeds minder vaak een brief op de post doen, is het aantal postaanbieders gestegen. Vooral de postbezorgers betalen hiervoor de rekening. Hun arbeidsvoorwaarden en –omstandigheden worden met de dag slechter.
Dat dit niet langer houdbaar is, wordt breed gedeeld. Zijn de 10.000 postbezorgers ook in de toekomst nog verzekerd van een fatsoenlijk bestaan? William Moorlag wees er in zijn bijdrage aan het debat met staatssecretaris Mona Keijzer verder op dat de postmarkt in zijn geheel op het spel staat. Blijven postzegels ook in de toekomst betaalbaar? En worden de brieven dan binnen afzienbare tijd bezorgd?
Overheidsingrijpen op de postmarkt is broodnodig
De postbezorging is, stelt Moorlag terecht, een publieke voorziening. Een publieke voorziening die we hebben uitbesteed aan de markt. En nu die markt niet meer functioneert is, moet de overheid ingrijpen. In plaats van versnippering is er behoefte aan consolidatie. Moorlag vindt daarom dat de twee grootste aanbieders, PostNL en Sandd in elkaar zouden moeten opgaan.
In principe is de staatssecretaris het met Moorlag eens. Maar ze kan een fusie niet afdwingen. Wat ze wel kan doen, is de barrières wegnemen. Al hield ze wel een slag om de arm. Moorlag wilde namelijk weten of ze een eventueel fusieverbod van de Autoriteit Consument en Markt (ACM) naast zich neer gaat leggen. Keijzer wilde dat niet bij voorbaat zeggen, maar gaf wel aan het zich te kunnen voorstellen. Tot die tijd gaat Keijzer uitvoer geven aan de motie van Moorlag. Belemmeringen die consolidatie in de weg staan, worden tijdig weggenomen.
Afbeelding: Laurens van Putten | Hollandse Hoogte
Contactgegevens:
T: 070-3182792
E: [email protected]
