Niets lukt. Het is een jammere constatering, maar daarom niet minder waar. Arme Mark. Het maakt niet uit of je de krant openslaat of de tv aanzet, het is hemeltergend zo treurig als het nieuws over zijn derde kabinet is. Geen zicht op een pensioenakkoord, wel op een pensioenopstand. Een heel raar voorstel om de rechtsbijstand af te schaffen voor de minderdraagkrachtigen, omdat ‘advocaten zo graag procederen’. En dat terwijl de advocaten niet meer willen procederen, omdat ze er geen cent mee verdienen, en daarom protesteren.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Waar je ook kijkt, overal kraakt het. Ondanks de bezwerende woorden van Wiebes – die steeds meer een karikatuur van zichzelf dreigt te worden – is er geen oplossing voor de Groningers in zicht en wordt bijna geen woning nog hersteld. En zelfs wanneer een doorbraak in een hoofdpijndossier geforceerd lijkt te worden, loopt het vast. De draai van het CDA betekende niet dat er een kinderpardon kwam. Eerst nog een onderzoek afwachten.
Soms hoor je ons niet klagen als een plan van het kabinet op de klippen loopt. Dat de afschaffing van de dividendbelasting niet doorging, vonden we heel fijn. Wel jammer, dat we voor de wereld nog steeds een doorsluisbank en belastingparadijs zijn en dat ook het plan voor bronbelasting daar volgens deskundigen niets aan gaat veranderen.
Het is dweilen met de kraan open. Het klimaat, nog zo’n hoofdpijndossier. Het wil maar niet vlotten, ondanks alle klimaattafels en de ommezwaai van Mark nog niet zo heel lang geleden. De CO2-reductie ligt niet op schema en toch durft het kabinet maatregelen die het klimaat ten goede komen niet versneld door te voeren.
Het lukt gewoon niet. Een woningmarkt die volledig op slot zit en toch wil het bouwen maar niet van de grond komen. Een ziekenhuis openhouden in Flevoland: onmogelijk. De prijzen van bijzondere medicijnen beteugelen eveneens. En zelfs de pil op voorraad houden, was teveel gevraagd. We zwijgen nog maar even over de reorganisatie van de belastingdienst. Daar zijn na zoveel jaar nog steeds niet alle gevolgen in beeld.
Het is de regering zelfs niet gelukt om het geld uit te geven dat ze hadden begroot. Onderbesteding, met als gevolg dat de lokale overheid nog minder geld heeft. Extra vervelend omdat het kabinet er ook niet in geslaagd is om goede afspraken te maken over de tekorten in het sociaal domein.
En zo kunnen we nog wel een poosje doorgaan. Zoals gezegd, dat sommige zaken mislukken leidt tot blijdschap aan onze kant. Maar de teneur is buitengewoon droevig. In 2018 stonden we met zijn allen langer in de file, maar toch mag er door de bom van de transportsector niet gepraat worden over de kilometerheffing.
Dat alles mislukt, wil niet zeggen dat Rutte geen wetten en regels produceert. Volgens het ministerie van Economische Zaken zijn er de laatste tien jaar zo’n duizend bijgekomen. Dat is dan maar mooi gelukt. Kan de minister-president toch nog trots zijn. Alleen jammer dat dat nou net niet de bedoeling was. Zelfs het paradepaardje van de VVD, het afschaffen van onnodige regels en wetten, is jammerlijk mislukt. Niets lukt. Maar dan ook echt niets.
Afbeelding: Laurens van Putten | Hollandse Hoogte
