Het werden niet de dubbele cijfers waarop vooraf door menigeen was gehoopt. De Partij van de Arbeid haalde woensdag bij de Kamerverkiezingen 5,7% van de stemmen en 9 zetels – precies evenveel als in 2017. We vroegen drie kandidaten uit het lokale bestuur naar hun reactie.
‘Ik wil een portie Rotterdam naar Den Haag brengen’
Barbara Kathmann
Nummer 7 op de lijst
Mogen we je feliciteren?
‘Ik wil een portie Rotterdam naar Den Haag brengen’
‘Dat mag, maar zo voelt het niet met deze uitslag. Natuurlijk, verkiezingen zijn een feest en we koesteren de democratie: als je dan een zetel mag krijgen, is dat een enorme eer. Maar als we zien dat het totaal aantal zetels blijft steken op negen, is het zuur. Je strijdt voor een duurzaam en eerlijk Nederland, en daar heb je zoveel mogelijk zetels bij nodig.
We hadden in Rotterdam een goede campagne. Ze bracht ons veel nieuwe leden, waaronder veel jonge mensen. Het ging zo goed, dat op een gegeven moment alle verkiezingsborden op waren. Met een aantal van de campaigners hebben we via digitale watchparty’s de uitslagenavond bekeken. Zo voelde dat toch nog als gezamenlijke afsluiting.’
Nu naar de Tweede Kamer, wat neem je mee als oud-wethouder?
‘Donderdag hadden we meteen onze eerste vergadering met de nieuwe fractie. In mijn campagne heb ik steeds gezegd een portie Rotterdam naar Den Haag te halen. Het zijn clichés, maar dan doel ik op niet lullen maar poetsen, handen uit de mouwen. Rotterdam heeft zich na de Tweede Wereldoorlog opnieuw moet uitvinden. Dat is in deze tijd van verandering weer van toepassing: we moeten Nederland opnieuw uitvinden na de coronacrisis. We moeten van economische groei naar brede welvaart en minder bureaucratie en meer de menselijke maat. Den Haag lijkt dat laatste weleens vergeten te zijn.
Wat ik ook uit Rotterdam meeneem: de Rotterdamse leerwerkakkoorden en de basisbanen. We moeten stoppen met een leven lang lullen, en eindelijk eens werk maken van een leven lang leren. Die basisbanen werken in Rotterdam fantastisch, ze dragen bij aan betere leefomgeving van ons allemaal. Waar vroeger een vrijwilliger een speeltuin openhield, krijgt hij of zij nu gewoon betaald. Dat is veiliger voor onze kinderen en maakt onze wijken prettiger.’
Welke onderwerpen wil je op je nemen?
‘Daar gaan we het in de fractie natuurlijk nog over hebben. Mijn hart klopt voor ondernemers en het midden- en kleinbedrijf in het bijzonder. Daar zitten de meeste banen van Nederland, maar die staan in deze crisis echt onder druk. Daarom wil ik me hard maken voor economische vernieuwing, ook weer een voorbeeld hoe we ons opnieuw moeten uitvinden. Daarnaast wil ik mijn tanden zetten in het terugdringen van armoede en schulden.
En laten we de zorg niet vergeten. Daar moet veel gebeuren. Zorg is geen markt, maar een voorziening waar alle mensen recht op hebben. Er zijn daar zoveel schrijnende gevallen. We zijn nu wel klaar met klappen voor de zorg, nu moet er ook echt boter bij de vis. De basiszorg staat onder druk. Er liggen mensen op hun buik te creperen. In de ziekenhuizen bestaat geen beddenprobleem, maar een tekort aan mensen die hier willen werken. Ga maar na: gekke werktijden, schrijnende omstandigheden. Maar intussen staat wel onze gezondheid op het spel. Die mensen verdienen gewoon een beter salaris en betere arbeidsomstandigheden.’
‘Enige jongere in de fractie, dus zal bij alle plannen kijken wat het voor jongeren betekent’
Habtamu de Hoop
Nummer 9 op de lijst
Hoe beleefde jij de uitslagenavond?
‘Ik zat alleen met mijn vriendin naar de uitslagen te kijken. Heel gek, normaal zou je samen met partijgenoten in een grote zaal zitten. Ik was al vanuit Friesland naar Den Haag gegaan, omdat ik hoopte en verwachtte de volgende ochtend naar de nieuwe fractie te mogen.
Wat dacht je bij negen zetels?
‘Je hoopt natuurlijk op meer dan de vorige keer. De PvdA heeft goed oppositie gevoerd onder eerst Lodewijk Asscher en daarna Lilianne Ploumen. We hebben ook echt dingen voor elkaar gekregen. Dan verwacht je wel een beloning van de kiezer. Die kwam niet, dat is gewoon jammer.’
Toch mocht je naar de fractie de volgende dag, hoe voelt dat?
‘Dat je Kamerlid mag worden is natuurlijk waanzinnig. Niet alleen voor mezelf, maar voor al die mensen voor wie je dit doet. We hebben met zijn allen een energieke campagne gevoerd. In Friesland hebben we zelfs licht gewonnen, daar ben ik trots op, maar brengt ook een verantwoordelijkheid met zich mee.
Ik heb campagne gevoerd op het thema dat ik de regio naar Den Haag wil brengen. Mensen buiten de Randstad verdienen ook een stem, of ze nu Friesland, Zeeland of Limburg wonen. Je ziet dat mensen daar soms het vertrouwen in de politiek zijn verloren. Daarom wil ik echt met hen in gesprek gaan, luisteren wat er speelt en me zo tonen als volksvertegenwoordiger. Ik ga mijn tijd dus verdelen tussen de drie vergaderdagen in Den Haag en de rest op bezoek in Friesland en elders.’
Wat voor Kamerlid word je?
(lacht) ‘Kom over vier jaar terug. Het is natuurlijk fantastisch dat je het vertrouwen krijgt van mensen. Voor hen wil ik knokken dat er meer bestaanszekerheid komt en de scheefgroei teruggedraaid wordt.
Welke portefeuille ik krijg is echt nog te vroeg om te zeggen. Maar bij alles hou ik ook in mijn achterhoofd: wat houdt het in voor jongeren? Ik ben met 22 jaar straks de enige jongere in de fractie, dus zul je van mij ook dat geluid horen. En ik zal nauw contact houden met de jonge kandidaten die het niet zijn geworden, maar met wie ik wel ontzettend goed campagne heb gevoerd.’
‘Het is gewoon klote voor heel links’
Julian Bushoff
Nummer 13 op de lijst
Je wordt het niet, al wezen sommige peilingen er wel op. De sportvraag: wat ging er woensdagavond door je heen?
‘Dit is niet de uitslag waar je op hoopt en het is gewoon klote voor heel links. We hadden zoveel vrijwilligers die hard campagne hebben gevoerd, dat verdient allereerst een applaus. Het was geweldig om te zien dat er veel jongeren betrokken waren bij de campagne, die was gericht voor een eerlijke toekomst voor iedereen. Daar put ik wel moed uit voor de toekomst en dat motiveert om keihard te blijven werken aan een duurzame toekomst met kansen voor iedereen.
Daar is ook behoefte aan. De afgelopen jaren zagen we jongeren de straat op gaan om te demonstreren voor een beter klimaat. Leraren, zorgwerkers en eigenlijk de hele publieke sector kwamen in actie voor een andere, eerlijkere koers. Helaas is het niet gelukt dit om te zetten in meer zetels voor de PvdA. Op de uitslagenavond was ik al in Den Haag, omdat de kans bestond dat ik gekozen zou worden en de volgende ochtend naar de fractievergadering moest komen. Dat liep anders. De volgende ochtend was ik weer op weg naar het station richting Groningen en daar ging het Binnenhof letterlijk aan me voorbij. Zo gaat het soms in de politiek.’
En nu?
‘Ik ben en blijf met plezier en passie fractievoorzitter in Groningen. Er is daar genoeg werk te doen. De sociaal-democratie is broodnodig, vanwege de klimaatcrisis, de wooncrisis, de groeiende ongelijkheid en de publieke sector en die mensen die het belangrijkste werk doen voor ons allemaal. Dat blijft het waard om voor te knokken. Dus ja, we mogen even verdrietig zijn om de verkiezingsuitslag maar niet verslagen. We zijn het verplicht om met een sterk programma en verhaal door te zetten. En dan met uitstek met jongeren.
Volgend jaar zijn er alweer verkiezingen, dan voor de gemeenteraad. Daar zullen we in de afdelingen nu naartoe gaan werken. Dat betekent dat we jonge toppers in de partij moeten koesteren en opleiden, dat we weer gaan bouwen aan een sterke PvdA. Zoals we op z’n Gronings zeggen: Kop d’r veur!’
Bijschrift afbeelding: Julian Bushoff en Habtamu de Hoop tijdens een actie voor meer betaalbare woningen
Afbeelding: Habtamu de Hoop
